Του Μανόλη Καψή
Δεν ξέρω ποιο είναι το πιο κωμικό. Αυτό καθ΄εαυτό που είπε ο σύντροφος ευρωβουλευτής Αρβανίτης ή το σοβαρό ύφος με τις απαραίτητες εκφράσεις και κινήσεις των χεριών- δεν έχω δηλαδή καμία αμφιβολία ότι τα πιστεύει αυτά που λέει- με το οποίο ξεστόμισε αυτή την υπέροχη ανοησία για τους αρίστους.
Αλλά μην είμαστε τόσο αυστηροί με τον σύντροφο. Να του αναγνωρίσουμε τουλάχιστον, το δήλωσε και αυτό υπερηφάνως στο κοινό που τον άκουγε, ότι είναι λέει ο πρώτος που διέγνωσε ότι ο Μητσοτάκης ανήκει στην άκρα Δεξιά. Και μετά μας το είπε και στα ξένα- είναι alt right ο Μητσοτάκης- για να δώσει στη μπαρούφα του και ολίγο λούστρο από Ευρωκοινοβούλιο.
Αλλά φυσικά η κορύφωση της performance του πρώην δημοσιογράφου- που από το μικρόφωνο του ράδιο-σύριζα είχε αποκαλέσει τον πρωθυπουργό μαλα@@- ήταν όταν μας πληροφόρησε ότι η αριστεία που προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν είναι απλώς ταξικό θέμα, είναι φασισμός. Διότι ο Αρβανίτης ανακάλυψε συσχετισμό του άριστου με τον Αριο. Όχι απλώς φασισμός δηλαδή, καθαρός ναζισμός. Κρύβεται πολύς φασισμός πίσω από την πολιτική αντίληψη των αρίστων, αποκάλυψε ο ευρωβουλευτής, που εντόπισε και “ναζιστικό κομμάτι που κρύβεται πίσω από την ιστορία των αρίστων”.
Αν αυτό προκάλεσε τους συνειρμούς του ευφάνταστου ευρωβουλευτή πάντως, εκτιμώ ότι η πρόσφατη δημοσίευση του Τάκη Θεοδωρόπουλου που μας ενημέρωσε για τη ρίζα του άριστος- από το ομηρικό ρήμα αραρίσκω που σημαίνει ταιριάζω, συναρμόζω- ήταν η πρέπουσα. Είμαι πεπεισμένος όμως, γνωρίζοντας από το παρελθόν τις επιδόσεις του Κώστα Αρβανίτη στην πολιτική ανοησία, ότι θα ήταν πολιτική και ιδεολογική η ερμηνεία.
Κάτι πρωτόγονο του τύπου ο ρατσισμός που υποτίθεται ότι υπάρχει στην αντίληψη των αρίστων για εκείνους που δεν αποδίδουν, είναι εφάμιλλος του ρατσισμού των ναζί για τις κατώτερες φυλές ανθρώπων και ότι αν τους αφήσεις ανεξέλεγκτους του άριστους (σσ μην ανησυχείτε όμως, φυλάσσει Θερμοπύλες ο Αρβανίτης και δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος), θα οδηγηθούμε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και γιατί όχι και στην εξόντωση αυτών που δεν τα καταφέρνουν. Ναι το ξέρω ότι είναι ο ορισμός της ανοησίας, αλλά μην τα βάζετε με τον Αρβανίτη. Τόσα καταλαβαίνει, τόσα λέει, το πρόβλημα είναι αυτοί που τον επέλεξαν για ευρωβουλευτή και αυτοί που τον ψήφισαν. Κυρίως οι τελευταίοι.
Αλλωστε, τουλάχιστον ο Κώστας Αρβανίτης αυτά που λέει τα πιστεύει. Αντίθετα, είμαι επίσης πεπεισμένος, ότι ο αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής και συνάδελφος του Κώστα Αρβανίτη, η παλιά καραβάνα Δημήτρης Παπαδημούλης, όταν ισχυρίζεται ότι ο πρωθυπουργός “εμφανίζεται ως κεντροδεξιός πολιτικός με ευρωπαϊκό λούστρο”, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας αυταρχικός ηγέτης που χρησιμοποιεί μεθόδους Στάζι, είναι βέβαιον ότι ούτε και ο ίδιος το πιστεύει. Αλλά ουδόλως τον νοιάζει. Όταν ακούει ο Δημήτρη Παπαδημούλης τον Κώστα Αρβανίτη να λέει στην Ευρωβουλή, ότι στην Ελλάδα συλλαμβάνονται γονείς παιδιών που παρακολούθησαν ακατάλληλη ταινία, βάζει τα γέλια. Αλλά ουδόλως τον νοιάζει. Αν αυτά υπακούουν στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει το αφήγημα για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα που είναι σε άμεσο κίνδυνο, αν αυτά τα παλαβά εξυπηρετούν το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει την Ελλάδα ως μια χώρα όπου απειλείται η Δημοκρατία, όλα επιτρέπονται. Ακόμα και οι εξωφρενικές ανοησίες- επιεικώς- για τους αρίστους και του Αρίους.
Δεν ξέρω αν θα φθάσουν σε σημείο να αμφισβητήσουν και το εκλογικό αποτέλεσμα που λέει και ο Μητσοτάκης, αλλά δεν το αποκλείω καθόλου. Δεν θα με εξέπληττε. Ακόμα και όχι όμως, η ζημιά που προκαλούν στην ελληνική δημοκρατία αυτοί που ισχυρίζονται ότι παλεύουν για να την προστατεύσουν από το καθεστώς Μητσοτάκη, είναι μεγάλη. Οι υπερβολές, η τοξικότητα, οι προσβολές, οι χυδαίοι υπαινιγμοί, οι ακρότητες, η δαιμονοποίηση του αντιπάλου, τα fake news, όλα αυτά κάνουν μεγάλη ζημιά και υπονομεύουν τη δημοκρατία. Είναι η συνταγή των λαϊκιστών, το τοξικό μενού των φανατικών που διαβρώνουν τις δυτικές δημοκρατίες, όπως μας έχουν προειδοποιήσει οι Λεβίτσκι και Ζίμπλατ στο “Πώς πεθαίνουν οι Δημοκρατίες”.
Δεν ξέρω αν θα αμφισβητήσουν και το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά σίγουρα τους έχω ικανούς. Και υπάρχουν σημάδια ότι θα το επιχειρήσουν. Είτε επικαλούμενοι τις υποκλοπές, είτε τους ισραηλινούς χάκερς, είτε δεν ξέρω τι άλλο θα βρουν, αρκεί να εξυπηρετεί το αφήγημά τους. Η ζημιά για τους δημοκρατικούς θεσμούς θα είναι τεράστια. Αλλά δεν τους νοιάζει.
Ιστορία από http://capital.gr